Winterpostelein

Wàààt? Wéér die postelein? horen wij u redelijk onsubtiel en volkomen terecht denken. Wat kunnen we nu nog meer uit ons botten slaan over zo’n saaie plant, zou een mens zich kunnen afvragen.

 

Edoch! Ondanks uw mogelijkse drempelvrees, willen we toch even dieper ingaan op de claytonia perfoliata, de winterse variant van het eerder besproken postelein, al was het maar omdat ze nu volop beschikbaar, is en, naar onze bescheiden mening, massaal ondergewaardeerd.

 

Dit groene plantje wordt in onze streken gekweekt, maar komt ook in het wild voor. En eerlijk, met zijn kleine groene blaadjes en pietepeuterige witte bloempjes zou je het al snel voor één of ander ambetant onkruid aanzien. Halt aan de wiedgrage tuinkabouters! Deze plant is eten, en eten, hebben wij geleerd, mag je niet wegsmijten!

 

Winterpostelein groeide oorspronkelijk in Noord-Amerika, en vond via Cuba de weg naar onze contreien. Daarom dat de Duitsers hem nu nog altijd de fijne naam Kubaspinat (‘Cubaspinazie’) meegeven. Die gekke Duitsers toch! Wist je dat in de tijd van de Gold Rush zowel de Zwartvoetindianen als de Californische goudzoekers winterpostelein aten als medicijn tegen scheurbuik? Die mannekes wisten allang dat het propvol vitamine C zat! En ook ijzer, magnesium en calcium – yep, mini plantje, superkrachten. Bovendien is het ook one tough cookie, want deze groene jongen overleeft moeiteloos vorst en winterkou, waar andere, veel stoerder uitziende planten al gauw het hoofd laten hangen als het kwik onder nul duikt.

 

OK, dus genoeg redenen om direct als een overenthousiast konijn winterpostelein te gaan munchen. Maar wat kun je er allemaal mee doen? Ook een konijn wil immers wel eens wat afwisseling! Hier enkele ideetjes:

• In een slaatje met bv. dadels en geitenkaas draaien (de friszure smaak zorgt voor een zonnige noot in de koude winter!)

• Soep van maken, al dan niet met balletjes

• Stoven als spinazie (spinat!!!) met chorizo of andere pikante vleesjes

• Als delicate decoratie van uw risotto, steak tartare, salade façon mémé, Big Mac,…

• In een stamppot met de obligate puree en – wat dacht je – een dikke sossies erbij! Mjam mjam!

 

Nog één gezellig feitje over winterpostelein willen we u niet onthouden: aan de zaden zit een zogenaamd ‘mierenbroodje’: een klein aanhangseltje, dat door mieren wordt afgekraakt en opgegeten omdat het boordevol vetten en suikers zit. Een snickers voor mieren, zeg maar. Die worden namelijk ook echte diva’s als ze honger hebben!

Zeg nu nog eens dat winterpostelein een saaie plant is!